It's funny. Nauna ako nagpunta sa Baguio pero halos karamihan ng friends ko sa baba, ang alam lang ay si Arjay ang nasa Baguio. Oh well, thankful ako sa pagdating ni Arjay at super love ko ang friend ko na'to pero natatawa lang talaga ako dahil wala yatang nakaaalam o nakaaalala na kasama niya ako dun. Siguro dahil:
1. Nagtago lang talaga ako sa Baguio; or
2. Hindi ako ganoon ka-friendly; or
3. Wala lang talagang pakialam ang mga tao sa akin kung saan man ako mapadpad; or
4. Insignificant person ako sa mundo.
Lilipat na naman ako and i'm sure, after a few days, wala na namang makakaalala na dalawang taon pala ako doon, at sobrang minahal ko ang lahat ng meron sa Baguio, at nahihirapan akong magpaalam.
di ka kaya nagpaalam...only from a few friends...am sure those few friends will remember... :) welcome back
ReplyDeleteweird lang, or sadyang ganun lang talaga -- INSIGNIFICANT ako...
ReplyDeletebukod sa inyo, wala naman nang nagtanong kung nasaan ako. Kahit AMiCUS...
ReplyDeletehinanap kita dear...
ReplyDeletesayang nga akala ko makakagala tayo sa baguio bago ka man lang umalis dun. holiday pa namans a monday... akayat ka na din! :-)
purita ako. wala pa akong perang pang-akyat. :( pasensya na...
ReplyDeletebakit ba ang hilig mo magself-pity ha manay xiaui? =D
ReplyDeletewala, pasttime hahaha lalo na kapag batong-bato na ako! Ahahaha
ReplyDelete