Nadadala na akong lingunin ang iyong tawag
'Pagkat sa bawat pagtatangka'y kawalan ang humaharap.
Naglalaho ka sa kawalan
At ako'y iniiwan mong sugatan.
Nararamdaman kong nandiyan ka,
Kahit sabihin ng mga mata kong hindi ka nila nakikita.
Ang yakap mo'y aking nadarama,
Nagpapakalma sa aking pagkabalisa.
Sa tuwing naririnig kong tinatawag mo ako,
Alam kong kinakailangan mo ako.
Subalit ayokong pakinggan ang iyong bawat tangis
Dahil kasinungalingan lamang ang bawat hinagpis.
Lubos nang kapalaluan ang pagtatangkang ika'y hawakan,
Dahil sa iyo'y walang katumbas ang pag-iral kong tangan.
Makita man kita at tuluyang mahawakan
Ay magpupumiglas ka pa rin sa aking mga kamay.
'Wag mo na akong multuhin ng yakap mo't bisig;
'Wag mo na akong linlangin ng malambing mong tinig;
sapagkat hindi ko mapipigilang maglaho kang muli sa kawalan
At iiwan mo akong muling sugatan.
Sharon Feliza Ann P. Macagba
Pebrero 6, 2003
Main Library, UP Diliman
Waw. Nabasa ko na rin sa wakas =)
ReplyDelete