Sa sobrang boredome, kulang na lang ay magpagulong-gulong ako mula sa Upper Session hanggang Palengke.
Bored ako. Lahat na nang pwedeng pagkalibangan ay ginawa ko -- videoke with friends, blog the whole day, surf the net, watch films, etc. Pati pagitan ng impossibilities sinusubukan kong tawirin, para lang gamutin ang letseng boredome na nararamdaman ko.
When I'm bored, I know I am sad. Kino-convince ko lang minsan ang sarili ko na bored ako pero sa totoo, malungkot talaga ako. Do I have a reason? Or I'm just making it up as well just to keep me from feeling bored? Damn... nanghihina na reasoning powers ko.
Ewan. Masaya naman ako noong weekend kasi naglakbay ako with my co-faculty up north. Kaya lang, parang after the fun, I felt... sad...
Damn... parang ganito 'yung nararamdaman ko. Parang may gusto akong bilhin na bagay pero hindi siya for sale. As in HINDI siya for sale!!! So what I did was stare at it for the longest time until such time na na-realize ko, hinding-hindi ko siya mabibili. Damn!!! Badtrip diba? And the worst part, hindi talaga siya "IT". Diba mas badtrip 'yun??? Diba???
Hay... But that's not the whole reason why I'm sad. It's just a part of it.
Parang ganito. What if 'yung akala kong gusto kong bilhin ay di ko pala gusto? O diba, ang laki ng problema ko kasi gumagawa ako ng problema na hindi dapat problemahin. Shit.
______________
* Pasensya na sa dami ng mura dito sa entry na ito. I will not make any excuse. Alam ko bad 'yun.
picture reposted from http://texasladywolf.imeem.com/photo/KPtE74l7OQ/
No comments:
Post a Comment