“Mabilis lumimot ang panahon…”
Hinding-hindi mo pwedeng pagkatiwalaan ang espasyo at panahon. Minsan, magkakuntsaba pa ang dalawang ‘yan. Parang partners in crime na kapag gumawa ng krimen, malinis, walang sabit, absuwelto, at ang pinakamalala sa lahat, wala kang kawala sa sakit.
May na-realize lang ako noong nakaraang linggo – wala akong maaasahan sa mga bagay na hindi lamang espasyo at panahon ang pumapagitan, kundi pati sa mga bagay na hindi umiral at walang planong umiral. At kailangan kong matutunang lumimot, gaya ng paglimot ng panahon sa nangyayari sa sinoman.
Madalas nating sabihing mahirap ang paglimot. Oo, mahirap naman talaga lalo na kung pinipilit nating huwag kalimutan ang mga sinasabi nating dapat kalimutan. Minsan, pinapahirapan lang natin ang ating mga sarili dahil mas masaya tayo sa pananatili ng alaala, o kung hindi man masaya ay takot tayong harapin ang buhay na may nakalimutan. Mas gusto nating ngumawa kapag wala nang magawa at pakiramdam natin ay nababawasan na ang ating pagiging tao, dahil kapag nasasaktan tayo, pakiramdam natin ay buo ang pagkatao natin. Mas gusto nating alalahanin ang mga masasakit, para umasa lang din sa maaaring maghilom nito. Baliw lang talaga tayong lahat. O pwedeng ako lang.
Sige, ako na lang.
Sakit ko ito e. Sobrang umaasa sa panahon at himala – may magugustuhang tao at kung hindi pwede ngayon, baka pwede bukas. Kinokontra naman madalas ng panahon at realidad – kung hindi pwede ngayon, malamang hindi pa rin pwede bukas, asa pa. Kung minsan, pinaglalaruan ng panahon at distansya – hindi na mga pwede, lalayo pa. Minsan, pinagsakluban pa ng langit at lupa, panahon at distansya at pinagkaitan ng himala – ito ang meron ngayon, wag nang umasa pa sa bukas. Pero kahit ganyan, wala, asa pa rin nang asa hanggang itambad na lang sa harapan ko ang walang kasing pait na realidad – HINDI NIYA AKO GUSTO. At kahit ilang beses ko pang pagbali-baliktarin, hindi maaaring lumabo ang katotohanang ito. Makokontento na lang ako sa mga pagbabaka-sakali, hanggang sa mismong ako ay lamunin ng espasyo at panahon, makakalimot pero hindi makakaligtas sa sakit.
Sana lang madaling lumimot, o kaya’y madaling bumitaw sa mga pagbabaka-sakali, o sa pag-asa sa hinaharap. Pero hindi e. Mapanlinlang nga naman kasi talaga ang panahon. Walang sinasanto, maging kahapon man ‘yan, ngayon, o bukas. Mahirap bitawan ang nakaraan, mahirap harapin ang ngayon, at nakakatakot ang maaaring mangyari bukas. Sinong hindi mababaliw sa ganitong sistema? Dagdagan mo pa ng espasyo – mapakonti o maparami, masama. Hindi mo matantya-tantya kung kailan sakto ang espasyo. Malalaman mo na lang na masama kung sobrang dami na pala, o sobrang layo na niya. At madalas, huli na ang lahat para solusyunan pa dahil, nakipagkuntsabahan na ang espasyo sa panahon, at nagtampo na ang himala, at hindi na kayo mahagilap ng pagkakataon.
Masaklap at masakit, pero ito ang mga bagay na kailangan kong harapin ngayon. O tanggapin? Kaysa pahabain ko pa ang panlilinlang ng espasyo at panahon, harapin ko na lang ang katotohanan na wala akong mapapala sa mga pinanghahawakan ko, dahil unang-una sa lahat, hindi ko man lang naman nahawakan ang mga ito.
Disyembre 4, 2007
Baguio City
| Start: | Dec 8, '07 |
| Location: | Mountain Provinces Mission, Navy Base Road, Baguio City |
Sinusubukan kitang habulin
Gabi-gabi;
Nagbabaka-sakaling
Maawa ang langit
Na pareho nating nilalatagan,
Mapagbigyan akong
Masilayan ka,
Bago ako umalis.
Naninikluhod ako sa langit,
Araw-araw;
Habang ika'y kumikinang,
At ako'y naghihintay
Sa gabi;
Nagbabaka-sakaling
Makalabas habang nakalatag pa
Ang sinag mo sa langit,
Upang masilayan ka
Bago ka umalis.
Nakikiusap ako sa langit,
sa bawat pagdaan mo,
sa bawat paglisan ko,
Na masulyapan ako ng mata mo,
At makita mo ang pagtingin ko.
1 Disyembre 07
WHEN YOU'RE GONE
Avril Lavigne
Intro Piano:
e|---------------------------------10-|-------------------|
B|--7/8-----7/8-----7/8-----7/8-------|----------8-7------|
G|------(b9)------(b9)------(b9)------(b9)----|---7---7-------7---|
D|------------------------------------|-----7-----------7-|
G D C
I always needed time on my own
Am D
I'd never thought I need you there when I cried
G D C
And the days feel like years when I'm alone
Am D
In the bed where you lie is made upon your side
C
When you walk away
G
I count the steps that you take
C D
Do you see how much I need you right now?
C G D
When you're gone the pieces of my heart are missing you
C G D
When you're gone the face I came to know is missing too
C G D Am F
When you're gone the words I need to hear to always get me through the day
D
and make it ok
I miss you
e|---------------------------------10-|-------------------|
B|--7/8-----7/8-----7/8-----7/8-------|----------8-7------|
G|------(b9)------(b9)------(b9)------(b9)----|---7---7-------7---|
D|------------------------------------|-----7-----------7-|
G D C
I never felt this way before
Am D
Everything that I do reminds me of you
G D C
And the clothes your left the lyin' of the floor
Am
And the smell just like you
D
I love the things that you do
C
When you walk away
G
I count the steps that you take
C D
Do you see how much I need you right now?
C G D
When you're gone the pieces of my heart are missing you
C G D
When you're gone the face I came to know is missing too
C G D Am F
When you're gone the words I need to hear to always get me through the day
D
and make it ok
I miss you
Am C F
We were made of each other I keep forever
G
I know we were yeah yeah
Am
All I ever wanted was for you to know
C
Everything I do I give my heart and soul
F G D
I can heardly breathe I need to feel you hear with me yeah
C G D
When you're gone the pieces of my heart are missing you
C G D
When you're gone the face I came to know is missing too
C G D Am F
When you're gone the words I need to hear to always get me through the day
D
and make it ok
I miss you
_____________
Chords Source: http://www.megachords.com/guitar/music/92486/when-youre-gone.htm
