Poor Man's Pasta ala Ligay

Ahahaha. Kahirapan nga naman! Kung anu-ano ang naiimbentopara lang makakain ng matinong pagkain!

Love ko ang pasta, as in! Bago ako maging vegetarian, medyo aanga-anga pa ako dahil ang alam ko lang na pasta ay spaghetti. Ahaha. E simula nung nagvegetarian ako, kailangan makahanap ng ibang putahe. Kung anu-anong nilalahok sa sauce ng spaghetti para lang makakain ako.

Saktong napanood ko sa "Series of Unfortunate Events" na ang pinakasimpleng pasta ay ang "putanesca". Ayun, simula nun, ilang versions na ng putanesca ang naluto ko (note: walang iisang putahe kasi pacham ako, as in patsamba-tsamba.

Medyo bihira ka makatikim ng masarap na pasta dito sa thailand kasi hindi nila feel ang ganung pagkain. Tsaka kamamahal ng noodles na binibenta sa mga grocery stores, not to mention na ang cheese dito e parang bar ng ginto! Grabe!

May kaklase akong Italian last semester at nung last day ng class last semester e nagluto siya ng vegetarian pasta. Broccholi yung nilagay niya.

'Yun na 'yung last kong kain ng pasta... hanggang kanina! Ahahaha.

Since iniwan ni Kissy sa akin halos lahat ng mga gamit niya, pati mga pagkain e binigay niya sa akin. May naiwan siyang macaroni. Naisip ko, gawa ako ng pasta. Ang available lang naman dito e kamatis, at seaweed. So bumili ako kagabi ng kamatis at seaweed para maluto ko para sa lunch ko kanina. Usually, may mushroom, olives, anchovies ang putanesca. E since kamatis lang ang nandito, e di yun na lang. At para mareplace ang anchovies, seaweed na lang!

Ang cost ng putanesca na ito, 20baht. hehehe. 10 baht na kamatis (may natira pa kasi dalawang malaking piraso lang naman ang ginamit ko) at 10 baht na seaweed. Hehe.

Ayun, naisip ko: 'Yung macaroni, bigay lang sa akin, yung mantika rin, yung asin, yung paminta; yung kamatis 10 baht lang, yung seaweed 10 baht lang din. Parang pampulubi naman tong pagkain ko. Oh well, masarap naman so tawagin na lang natin siyang "Poor Man's Pasta", diba? Hehe

Foggy Morning

It's 8:15 in the morning pero eto ang itsura sa labas ng room ko. Bihira 'yan dito! Ahaha. Namiss ko tuloy ang Baguio! :D

Hate ko si Cinderella

Hate ko ang kuwento ni Cinderella.

Imagine, inaapi na siya't lahat wala pa rin siyang ginagawa para ipagtanggol man lang yung sarili niya pati karapatan niya.

Tapos, kelangan pa niyang mag-rely sa powers ni Fairy God Mother para lang ma-meet niya si Prince Charming! Haller? Pwede naman niyang takasan yung step-mom niyang walang-hiya at lumarga sa party. Kung hindi 'yun aanga-anga, naisip niya sana 'yung naisip ni Fairy God Mother. Or... dapat na-anticipate na niya na magpapaka-kontabida yung pamilya niyang hilaw. Hello naman, sa araw-araw ba namang ginagago siya nung pamilya niyang hilaw e hindi pa niya naisip na hindi pa nagsasawa 'yung mga 'yun sa pangbu-bully sa kanya? Gosh.

Tapos, ayan na nga. Kunyari nagmamagandang-loob itong si Fairy God Mother. Patitikimin siya ng chance, ng opportunities. Tapos, si Cinderella naman, ayun. Uber ang pagkailusyunada! Alam naman niyang ang kabilin-bilinan ay hanggang 12 midnight lang. Ay naku, Nag-enjoy. Anuveh! Hindi pa marunong mag-budget ng time. Anong oras ba siya dumating dun sa party ni Prince Charming? Ang tagal naman nilang nagsisinaw-sayaw dun. Wala bang curfew nun? Hay naku.

Pwede naman siyang hindi tumakbo. Ganun din naman itsura niya kahit walang powers ni Fairy God Mother. Lamang nga lang ng mga ilang paligo yung "photoshopped" version niya (kasi may powers nang kasama! Ganun!)

Hay naku.

Tapos, nung nagkatakasan na, forever lang siyang naghihintay na hindi bobito si Prince Charming at mahahanap siya. Hello?? Pano kung sadyang tatanga-tanga yung prince. E sa simula pa lang, tatanga-tanga na yun e.

Tsaka glass slippers??? Pwede bang ipangsayaw yun? Hindi ka kaya mabubog dun?

Kaya pwede ba, tantanan ang mga Cinderella story.* Never nagkatotoo 'yung mga ganun.

________________________
* Ang pagka-asar na ito is brought to you by this article.
hehehe

Crushed

"...even when the sun is shining, I can't avoid the lightning..."

Media Noche '08

December 31, 2008
Bangkok, Thailand

with Kissy, Ate Mimi, Pong and Ely.

Nagpunta kaming Bangkok nung new year's eve para kumain, makagala at para makapanood ng fireworks. After namin dito, nag-Mcdo kami tapos dun na kami inabutan ng midnight. Kinabukasan na namin nalaman na malapit lang pala sa pwesto namin yung sunog na nangyari sa Santika. Kaya pala marami kaming wang-wang na nadaanan nung pauwi kami.

Dalawang Bagay

May dalawang bagay akong ginawa ngayong araw na ito na tila ba nakapagpasaya sa akin, sa paraang alam kong hinding-hindi mauunawaan ng iba.

Una, yumakap ng mga stuffed toy.

Pangalawa, mag-soak ng paa sa mainit na tubig.

Gusto ko talaga ang mga stuffed toy kasi malambot, ang sarap yakapin. At sa isang tulad ko na ilag nang yumakap ng sinuman, sa stuffed toy ko binubuhos 'yung kagustuhan kong mangyakap (justification rin siguro ito kung bakit kailangang maraming unan sa kama ko, pero simula bata ako gusto kong maraming unan sa kama.) Though hindi ko mabili yung mga yun kasi mahal, okay na ako makakita or makayakap man lang ng mga stuffed toy. hehe

Ibang satisfaction naman ang nadudulot sa akin ng pagbababad ng paa sa mainit na tubig. Ang tagal kong na-deprieve sa habit kong 'to kasi walang lutuan sa dati kong bahay. Pero since pinaampon ni Kissy yung mga gamit niya sa akin habang wala pa siya dito, nagkaroon ako ng gamit at means para magawa ko ulit yung bagay na alam ko kapag hindi ko ginawa e sobrang hindi talaga ako mapapalagay.

Hayy... weird na kung weird, pero ito 'yung ilan sa mga bagay na nakakapagpakalma o nakakapagpasaya sa akin. Hehe... Lavet!

My New Room - N310A

Pagsapit ng January, sabi ng SAO kailangan ko na daw lumipat kasi palalayasin na ako sa temporary SV ko. Ang binigay nila, ito. Hindi pa masyado maayos kasi wala na ako pambili ng etchos. Ayun, third floor ito, kaya good luck sa akin sa pagpanik at pagpanaog ko. Hehe

Berson Malqued Ronquillo

pwede na ako umuwi. hehehe

Last Saturday, sa Bangkok ako nag-church. After 5 months, dun ulit ako nakasimba. Madalas kasing wala akong pamasahe papuntang Bangkok or wala akong extra time kaya hindi ako nakakapunta dun. Since bakasyon ko pa, sinandya ko nang pumunta ng Bangkok para makasimba ulit sa Ekamai at para mabisita ang batang ito -- ang baby boy ni Babes. Hehe. Pahirapan ang pagkuha ng mga pictures na 'to kasi sensitive si Balong. hehehe. :D Can't wait to see you again para makarga ka, liit mo pa kasi, natatakot akong kargahin ka baka ka madurog. hehehe

Sergio and Kim Sam Soon

Okay. Due to public demand, nagkaroon ng SP (as in special episode) sina Sergio at Kim Sam Soon! Ang shooting, saan pa e di sa Thailand!!!! Ahahaha

Nag-assist kasi ako sa WEM (Water Environmental Management) para sa conference nila on "An International Perspective on Environmental and Water Resources" para may magawa buong break at para hindi rin ako masyadong malungkot ngayon pasko. So, nagsimula ang conference noong Lunes, Enero 6, 2009 pero Linggo pa lang nandun na kami sa AITCC, yung venue ng conference kasi start na ng registration. Around 6:30pm, may mamang dumating. Pauwi na dapat ako nun e. Nagparegister. Gwapo. Nakuha agad ang atensyon ng lola n'yo, pero quiet lang ako. Tapos lumapit sa desk namin kasi kami yung nag-aayos at nagsa-save ng mga presentations ng mga speakers. Nagtanong siya kung pwede daw ba siyang magprint ng something para sa presentation pero edit muna niya. Si Ate Mimi naman, nakahalata yata na type ko si mama kaya ayun ang sabi niya sa kanya, ako daw ang tutulong sa mama. So dapat sasamahan ko na siya, e sabi niya punta muna siya sa room niya tapos balik siya. Ako naman, di ko na siya nahintay kasi hinihintay ako ni Kissy nun.

Oh well, pagdating ko kina Kissy mega-kuwento ako sa kanila na may bagong lalaki sa buhay ko, pero super panandalian lang kasi tatlong araw ko lang siya makikita. Hahaha. Biglang naloka ang mga tao kasi ang akala nila, gusto ko pa rin yung dati kong gusto. Nga pala, nakalimutan kong sabihin, hindi ko na gusto yung dati. Tagal na! Ahaha.

So ayun na nga, kuwento ako, na Mexicano si mama at Said ang pangalan. Sabi ko pa, "sasaidin ko ang kagwapuhan ni Said." Siyempre etchos lang yun, para naman keri ng beauty ko ang mga ganung bagay-bagay at parang ang ganda ko naman masyado, konti lang naman! Ahaha.

E di ayun, dumating ang Lunes, nabusy ang mga bakla!!! Sa kalagitnaan ng kangaragan ko, biglang may napakagandang tanawin ang bumungad sa harapan ko, tapos nagsalita. Shet, siya pala yun. Todo ngiti naman ako. Nagpa-chek kung tama yung Thai version ng "Thank you" kasi daw he can't afford to make mistakes at that time. Ayyy, seryoso ang lolo mo!!! Well, tama naman ang version niya.

Presentation niya ng 10:30 am. I was planning to see his presentation pero stuck ako sa post ko sa registration. So walang nangyari pero nagkasalubong kami sa corridor at nagpalitan ng friendly na ngiti. Haha. Duda ako sa pagka-friendly ko.

Tuesday, hinanap ko siya. Akala ko kasi naglagalag na si mama. Wala na siyang gagawin e. Mamaya-maya, nasa ayun, nakita ko ulit. Ang gwapo. Naka-long sleeves si mama. Sabi ko kay Ate Mimi, may kahawig siya e. Tapos yun na nga, natagpuan ko ang mahiwagang larawan niya na kuha ni Kuya Ruel, ang official photographer ng conference. Copy paste. Photoshop. Multiply. Instant blog.

During lunch time, muntik na akong tumabi sa kanya pero nakita ko yung mga Pinoy na participants so, dun na lang ako. E katapat lang ng table namin yung table niya. Ahaha. Nakikita niya akong naaanghangan, actually. Nagkakatinginan kami e nag-iinarte pa ako. Hay naku, ewan ko. E sa dinner magri-river cruise kami. Akala ko makaka-score na ako, hmp. Hindi pala. Pagdating namin sa River Cruise, ang layo niya sa akin. Kainis. Oh well.

Last day ng conference, Wednesday.Naku, busy si mama. Laging nagsosolo. Simula nung Lunes, nagsosolo lang talaga siya. Busy mag-internet sa lobby. Naka-MAC si mama, ganda ng laptop.

Nag-lunch, naku, nakita ko mag-isa siya sa table. e kasama ko si Kuya Aldrin. Wala. Dun ako kay Kuya Aldrin lumapit. Dumating si Ate Mimi, sabi niya, bakit hindi ko raw lapitan si mama, walang kasama. Sabi ko, "lapitan mo na lang tapos lapit ako sa'yo mamaya." Style ba, para di masyado obvious. Nagsusumixteen e. ahaha

After nun, sabi ni Kuya Aldrin, go na, wag na akong mahiya. Nung nihatid ko si Ate Ruth sa table niya, tinawag ako ni Ate Mimi. Lapit naman ako. Ayun na. Ahaha. PInakilala kami ni Ate Mimi. "Said, this is my friend, Sharon. She helps me with the registration," sabi ni Ate Mimi sa kanya.

Inabot niya kamay niya sabay sabi, "Hi. Yah, I know."

Tapos ayun na. Start na ng usapan. At napagkasunduan na lalabas kami, siyempre with Ate Mimi and Ate Ruth since may sasakyan si Ate Mimi. Sabi kasi ni Said, 20 oras ang biyahe niya pabalik ng Mexico at 8am ang flight niya, mamaya yun. So sabi ni Ate Mimi, igala namin siya kahit konti para naman naman hindi siya masyadong kawawa. Oh well, advantage sa akin! Kaya GO! Sunggabin ang opportunity.

Ayun. Natapos ang conference. Punta kaming Bangkok. Kumain. Umuwi. hahaha

Siyempre nagkuwentuhan kami. Hahaha.

Sabi niya, mahilig siya sa Rock Music. Mahilig rin siya sa movies. Fave niya si Nicole Kidman. Nagtuturo siya ng swimming sa mga kids at gusto niya yun. Bunso siya at may dalawang ate. Haha. Baby daw siya sa kanila. Nagwork siya after graduation niya for three years as civil engineer. Ngayon, first year siya sa kanyang PhD. Sumasayaw siya pero hindi daw niya masyadong hilig yun. Mas gusto niya ang rock music at fave niya ang Rolling Stones. Oh diba, rakista! Though hindi daw siya marunong tumugtog ng kahit na anong musical instruments. hahaha. May tattoo si mama sa kaliwang braso.

Buong time namin sa Bangkok, nagchicikahan kami. Wala lang. Tungkol sa movies, ganun. Kung may napanood na raw akong Mexican movies. Sabi ko naman, tatlo pa lang yata, at pare-parehong si Gael ang bida. May binaggit pa siyang mga direktor at iba pang critically acclaimed na mga movies, di ko lang maalala kasi espanyol ito at hindi niya ma-english. hehe

Tanong pa niya, bakit daw ganun. Halos pareho ang history ng Mexico at Pilipinas, bakit hindi tayo nagsasalita ng espanyol. Naku, e di lumabas na ang mga PI 100 lectures ko. Ahaha. At ayun, may Intro to Mexico 101 na ni-lecture sa akin.

Hinintay niya ako lumabas ng CR kasi naiwan ko yung bag ko e paalis na kami sa resto. Tinanong din niya ako kelan ako babalik ng Pinas. Sabi ko, matagal pa. Reply niya, magbabakasyon daw siya sa Australia sa May. Ahahaha. Wala lang.

Gentleman si mama, kasi dun siya sa side na may mga kotse pumipwesto pag naglalakad kami. Pero, may konting akbay. Hmmm.. Nasesense niya yata na may gusto ako sa kanya. Tapos sabi niya, dapat daw sumayaw ako dun sa river cruise kasi sumayaw daw siya. HAhahahaha. Hay naku.

Ang saya niya kausap, actually. Akala ko nung una mahiyain si mama, mahiyain naman, pero machika. Sabi niya, nagtataka daw siya kung pano siya nakaka-english kasi hindi daw talaga siya madalas nag-e-english. Ahehe. I had a great time with him. It's just sad kasi uuwi na siya ng Mexico. Hehe. Pero keri lang. Kunyari si Cinderella na lang ako, Korean version nga lang. At siya si Sergio, ang bagong prince charming.

At ala-una ang curfew. Ahahahaha.

Amer Said

Take a closer look at this photo:

They are actually two different persons.
The one on the left is Amer, Pinoy, Journalist, maligalig. Gwapo, walang duda. Ahaha.
The one on the right is Said, Mexicano, Civil Enggineer, tahimik, sobra. Gwapo, walang kokontra.

Pero siyempre, mas gwapo pa rin si Amer sabi ng mga fans niya. Parang Pacquiao vs. Dela Hoya lang!!!

Hanggang bukas ko na lang pwedeng masilayan si Said. Sa sobrang cute niya, at sobrang katahimikan, bigla akong nahiya. Hehe. Pero nginitian naman niya ako minsan, kahapon. Ahaha, at hanggang kaya kong makanakaw ng tingin, sulyap at kung anumang malayuang panghahalay, gagawin ko dahil panandalian lamang ang kaligayahang ito, hanggang wednesday lang. At ito lang naman ang kaya kong gawin para sa mga bagay na hinding-hindi ko maaangkin. CHOZ!

Anong masasabi ng mga bituin?*

* Katuwaan lang at dahil namimiss ko na silang mahilig magbasa ng horoscope sa Pizza Volante at sa kung saan mang may libreng diyaryo, magpaka-Madam Auring tayo this new year. Ahehehe. Emphasis added.

Ready to see if your Sun sign will shine in 2009?

LEO (July 23 - August 22)

Year 2009 Overview

In 2009, you find yourself connecting with people effortlessly as your warm-hearted actions are acknowledged and radiated back to you in a way you've never experienced before. The confident joy and happiness you freely give to others gives you the innate ability to be productive. For you, kind actions are the way to transformation and success.

This is a perfect time for proud Leo, because you have the desire, drive and power to help society (talaga lang ha!). You realize there's work to do, and you'll give a helping hand wherever you can. You are ready to align yourself with a higher level of awareness (ang susyal!!!), and exhibit a regenerative attitude is about reaping the harvest by submitting to the larger purpose. What you are able to give to others directly reflects the transformation happening within you.

Your heart is in the right place, and you are likely to accomplish all that you set out to do this year. You're developing excellent skills in your own personal transformation process, and you are ready to make the conscious decision to be the best you can be. You feel secure, and the beauty of who you are shines through easily and effortlessly. (binayaran ko ba ang nagsulat nito? Ahaha!)

Year 2009 Career

As you help others in your work, you find balance in your own life and, as a result, financial opportunities arise. You are far from conventional, and this helps you have no fear in starting new projects and developing ways for making a good living.

You are able to make major changes in your career without completely eliminating your current foundation. During the summer, career advancements streamline as greater responsibility and commitment come your way. This is an excellent time to focus on your ideals for social progress, and actualize them in a public sphere.

As a Leo, you have the communication skills required to bring new opportunities for growth. This year, you easily visualize new possibilities and eliminate potential roadblocks. Your co-workers appreciate your leadership skills and respect your ability to bring people and resources together for positive change. You may be conservative financially while learning to carve out ways of meeting your material needs, but you continue to draw greater resources to you to serve the greater good (parang hero, ganun?! :D).

Year 2009 Romantic

You feel as if you're reaping the harvest this year in your relationships. Socially, your connections are very positive and your altruistic, visionary personality brings you a great circle of friends. Very strong and intuitive, your sense of self-worth in a close relationship makes it a very loving and secure one -- your main focus for some time now. Your enthusiasm bubbles over as an intimate relationship blossoms, and the challenges of constructive communication become easier and easier.

Energetically, you are uplifted when you choose to be in a relationship and master the art of accepting someone as they are. In the springtime, your focus may shift to marriage (HUWAT???!!!) as many blessings come your way, giving you opportunities to experience conscious acts of sharing, cooperation and honor. Things may seem to move fast, but if you go with the flow, you'll gain confidence in your progress.

Much healing takes place when you have someone close to share your life with. Reap the rewards, and you will encounter feelings that will become the basis for far-reaching transformation in your life -- and in that of others as well. Leo's need to be in charge is no problem, because you and your partner are energetically and equally matched. Be grateful for the love and growth you are experiencing -- both metaphysically and spiritually.

Be afraid. Be very afraid!!! Ahahaha! Choz!

*Source: 2009 Horoscope http://shine.yahoo.com/page/2009-horoscope