Back to ZERO

Kapag nga naman wala kang tulog at tatanga-tanga ka...

NABURA KO LAHAT NG PICTURES NA NAKA-SAVE SA PICTURE FOLDER NG LAPTOP KO!!! At wala akong back-up copy ng mga yun. In-empty ko pa yung recycle bin ko kasi kelangan ko ng espasyo. Hay, katangahan naman talaga! Ngayon, wala na. Ang dami ko pa man ding hindi pa naa-upload.

Now, I'm really depressed.

SHIT.

Laui

She got me pissed off over a piece of pan de coco during the time when I was struggling to cure the high uric acid concentration in my body. She argued that the coconut is the biggest seed and since the filling of pan de coco is made from coconut, I shouldn't eat it. Haha... Of course, she was just being funny and witty, and she didn't mean to piss me off.

She usually drag me to Yellow Cab, Avenetto, Choco Kiss, Chef de Angelo and the likes just to have a mouth-watering meal even when we were both broke. And when we're "really" broke, we would go to Chowking to share an order of tofu or kangkong with extra soup for a day's meal.

She accompanied me to Laguna once when I was so depressed over a stupidity. Then she told me I deserve someone better, someone who will not make me cry. And when I did not care to listen, she was just waiting for me to get to my senses, praying that one day I'll make a better decision and choose my own well-being. I think she prayed earnestly, and I have to thank her for that.

She introduced me to Yamapi, and how we loved Shuuji and Akira. Now, everytime I see Yamapi and the series "Nobuta wo produce", there's a smile written on my face. I got to watch Korean/Taiwanese/Japanese dramas even before they were aired in Philippine TV because she was so hooked watching those and it was so much fun watching them with her.

Her apartment is always a place for 'rehabilitation' and everytime I need a place to stay, her place is the first thing that pops into my head.

She does many wonderful things for her friends, and I am so grateful that I am one of them.

It's her 29th birthday today, and I am still broke to give her a present. However, I wish her all the wonderful things that she deserves, and thank her for everything. Sorry, this is all I can afford for the moment.

HAPPY BIRTHDAY LAUI!

After Ayutthaya and Before See-You-Soon

After naming mag-Ayutthaya, nagpunta kami sa Bangkok, may nag-Patphong at may naiwan sa coffee shop. Hehe. Nagpaiwan kami nina Gio at Kissy sa Coffee World para mag-usap-usap tungkol sa lalaking (dating) gusto ko! Ayun, na-convince naman ako ni Gio na nahihibang lang talaga ako!!! Ahahaha...

After nun, siyempre uwian na, Pero kinabukasan, balik kami nina Dazzie at Amer sa Bangkok para mag-shopping sa Pantip at sa Jatujak. Ayun, mga 8pm, umuwi na ako. 11pm, lumipad na sila pauwing Pinas at matagal ko pa ulit sila bago makita... huhuhuhu... Miss ko na sila ngayon... :(

Elepante Ride

Dahil pagkatapos ng midterms ay para na akong zombie na naglalakad sa kalsada at halos hindi na nakakatulog dahil nginangarag kami ng mga prof namin, ngayon ko lang mapo-post ang mga picture na 'to -- Elephant Ride sa Ayutthaya. Imagine, October pa 'to! Kaloka ang kabisihan ko.

After naming ubusin ang mga battery ng cam namin sa Wat Chaiwattanaram, eto, sumakay sa elephant at nagbayad ng 200 para sa 10 minutong pagsakay kay Boonga (pangalan nung elepante!)

Hehe.

Weird

There's a weird sight in front of my dorm today - a bike hanging on a tree.

I don't know how it got there and whose bike is it, but it's there and it's weird. There are bike parking lanes here so I am not sure why someone put that bike there. Whoever did that was probably bored or something. Weird things happen during final exams, you know. Ahaha.

Klasik

Look at this photo.



Either I look like John Lennon or I am REALLY my dad's daughter... ahaha... I thought photoshop makes you look different, e bakit parang mas lalo kong na-enhance ang pagkakahawig namin ng tatay ko? Ahehehe... :D

It's Over, Xiaui!

"Lalagapak ka na nga lang, wala ka pang kalaban-laban."

Sabi mo, "I am not going to call you anymore because this is not going anywhere." Pagkatapos mo akong chikahin, sasabihin mo sa akin 'yan? Ang galing mo talaga.

Sige, ganun na lang. WAG NA WAG KA NANG TATAWAG KAHIT KAILAN dahil kapag ginawa mo 'yun, ewan ko lang kung hindi ko isumbat sa'yo ang sinabi mo kani-kanina lang.

Grabe...

...ang gulo nating dalawa. Para tayong naglalaro ng taguan. Dati ako taya, ngayon ikaw naman! Kelan ba natin 'to tatantanan? Kelan mo ba kasi sasabihing gusto mo ako? O kaya, kelan mo sasabihin na hindi mo ako gusto?

E kelan ko rin naman kaya sasabihin sayo na gusto kita? Ang gulo.

Magkalinawan nga tayo.

Kelan naman kaya 'yun. Busy ka, busy ako. Kamusta naman. Pero ha, naa-appreciate ko naman ang pagtawag mo sa akin kahit busi-busy-han ka, at kahit alas-dose na ng gabi. Hindi ko lang trip minsan 'yung para mo akong kino-confront sa mga bagay-bagay na hindi ko maamin. Mauna ka kasing umamin, para masaya!!!

Asa pa ako!

Wag ka ring mag-alala, hindi naman ako galit sayo. Akala ko nga ikaw galit sa akin e. Hay naku, para talaga tayong tanga. Mas lalo na ako. Susulat-sulat ako dito sa blog ko para sayo di mo naman mababasa 'to, at kahit na mabasa mo hindi mo rin naman maiintindihan. Ahaha. At wala pa rin naman akong balak ipaintindi sayo e. Shy pa ako.

Or ayoko lang mabutata.

Baka nga naman kasi friends lang talaga turing mo sa akin, nag-iilusyon lang ako.

Anu ba yan, sa dami ng iilusyunin, ikaw pa. My gahd! Sabagay, marami-rami na rin daw naman ang nag-ilusyon sayo. Ewan ko ba bakit wala ka pa ring girlfriend ngayon. Naku ha, baka naman boyfriend gusto mo! Naku... linawin mo na agad!

Natutuwa ka lang ba sa kakulitan ko? O nagugulo ko na buhay mo? Ahahaha. Bahala ka, 'pag ako tinopak at naumpog na naman, pasensyahan tayo. Uuwi ako ng Pinas na magulo buhay mo!

Choz lang!

Bangs Galore

After Dr. Sajor's class, On invited me to come with them because P'Men wanted to cut her hair, and the last time she accompanied someone for a new do I wasn't around. I said I don't have money right now but she insisted and told me that it will just cost me 120Baht. I said okay but I'm not yet sure if I want to cut my hair now. Nevertheless, I joined P'Men and On with Ching and Punk.

When we arrived at Thammasat, we scanned the choices for a hairstyle that will fit P'Men. But before she even decided what hairstyle she will have, I said, "Okay, I will cut my hair today."

And here I am now, so korean-ish!

The lady at the salon said I should treat my hair next time because it is so dry. Next time, next time... when I have enough money.

Thanks On!

:-(

i like you so much it makes me sad

because you don't...

and you can't...

and you won't...

Wrong Spelling, Wrong!

Hay...

Balik na naman tayo sa hindi pagpapansinan. Nakakainis lang, hindi ka talaga namansin kanina. Pakiramdam ko tuloy ang laki-laki ng kasalanan ko sa'yo. Ikaw nga itong asyumero, kahit na totoo naman ang mga assumption mo madalas. Ayoko lang umamin kasi hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon mo. At sa palagay ko naman, karapatan ko naman 'yun. Ako ang magdedecide kung aamin ako o hindi. Kaya kung magalit ka man, bahala ka na. Wag mo man akong pansinin kapag nagkita tayo, wala na akong pakialam.

Nakakirita lang ang lahat ng nangyari. Sana hindi ka na lang tumawag. Sana hindi ka ganyan kaseryoso. Sana cool ka. Pero ewan ko na lang ngayon.

Ang hirap mong ispelengin. Hay naku.

Wat, Moda at ang Mahiwagang Perskindol

Gala sa Wat Chaiwatthanaram, Ayutthaya with Dazzie, Kissy, and Amer nung nandito sila sa Thailand. Galing sina Dazzie at Amer sa kanilang "Ho Chi Minh-Hanoi-Phnom Penh-Chiang Mai Tour" at siyempre, hindi makukumpleto ang kanilang "Asian Tour 2008" kung hindi nila ako pupuntahan at isasama (actually, itatapon ni Amer mga pinadala kong sapatos from the Phillpines kung hindi ko sila kikitain. hehehe). Kaya eto, nag-photoshoot kami sa Ayutthaya. Mukhang fake 'yung Wat (temple) pero promise, totoo yan! Ni-rent namin si Khun Bunmi at ang kanyang bonggang-bonggang taxi at kinaladkad namin siya sa Ayutthaya, pinaghintay ng pagkatagal-tagal, iniiwan sa kung saan-saan, habang si atez ay nagii-spray ng kayamanan na kanyang natagpuan sa Bangkok -- ang mahiwagang PERSKINDOL!!! Ahaha. Ayun. Hindi pa dito natatapos ang araw...

...next stop, elephant elephant and maraming elephant! chang chang chang... hehehe

Good Morning AIT!!!

Hindi ko ipagpapalit ang umagang ito sa lahat ng umaga ko dito sa AIT. Siyempre, nandito sina Dazzie at Amer! Nag-breakfast kami kina Kissy bago kami tumahak papuntang Ayutthaya.

Volleyball Gaga Plus Punk's Bday

Last day of the month, nagti-trick-or-treat ang mga kids sa community, birthday ni Punk at may laro ang AIT laban sa Thammasat. May mga kasaling Pinoy at mga kaklase ko sa UEM, kaya megacheer ako. Plus, photographer ako ni Ones pero hindi ko pa nakukuha 'yung ibang pics sa napakaganda niyang camera. Na-empty battery kasi 'yun Canon DSLR niya kaya camera ko na lang pang-back-up. Ahehe

Fieldtrips of the Future Basurero Part 3

Lam Tha Kong Hydropwer Plant Nakorn Ratchasima and Wind Turbine in RMUTT.

Fieldtrips of the Future Basurero Part 2

San na nga ba 'to?

Wongpanit Garbage Segregation Plant in Bangbon and AIT-CIDA Community-based Solid Waste Management Site in Bangplee Newtown, Samutprakarn.

As usual, puro kalokohan lang ang pinaggagawa namin. Ahehe

Fieldtrips of the Future Basurero Part 1

The class of Dr. Nowarat and Dr. Ranjith went on a fieldtrip in Laem Phak Bia and Piggery Farm in Petchaburi, and Night Soil Treatment Plant and Solid Waste Management Plant in Nonthaburi last 17-18 september 2008. First trip outside AIT! Yehey!

One word from you and yet it hurts a lot

You said, "BYE" when I said hello.

Fine. You will hear nothing from me anymore. I got your point, YOU DON'T LIKE ME!!! So, I suggest you stop calling me.

You're making me hate you.

Ayokong Lumagapak

"Can't take my mind off you..."  --Damien Rice, A Blower's Daughter

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, kung matutuwa dahil tinawagan mo ako ulit o malulungkot dahil alam ko na kahit anong mangyari hindi-hindi magiging tayo dahil sobra tayong magkaiba. At maaaring iba rin ang gusto mo, 'yung binanggit mo kanina na nagkataong malapit kong kaibigan.

Gusto ko sanang tumalon, at hayaang mahulog ang sarili ko sa'yo, bahala na kung sasaluhin mo o hindi, pero, tulad ng sabi mo noon, hindi na rin ako bata -- para isugal ang puso ko na masaktan sa taong alam kong hinding-hindi ako maaaring mahalin.

Kaya, iniiwasan kita, hangga't kaya ko, at hangga't ipinagkakaloob ng pagkakataon. Pero sa tuwing makikita kita iniisip ko na sana kahit konting pagkakataon ay ibigay mo sa akin, na sana pwedeng makalimutan mo muna na iba ako sa'yo at hayaan lang na mahalin kita. Pero, hindi naman ganun kasimple ang mga bagay-bagay.

Sa tuwing tatawag ka, tulad ng ginawa mo kanina, lagi't lagi akong nagugulat. Ginugulat mo ang mundo ko na parang ginusgusto pa lalong tumalon, pero mas lalo lamang ding isinasampal sa akin na HINDI talaga pwede.

Gusto kitang mahawakan, gusto kitang makitang nakangiti, gusto kita makausap, gusto kong marinig kang tumawa.

Pero... ayokong lumagapak.

Food Fair

Start:	Nov 22, '08
End:	Nov 26, '08

Pagkain from all over the world. Hmmm... Patay na naman dieta ko nito. Sana lang masarap food nila, at sana maligo naman silang lahat! Ahahaha

Career Fair

Start:	Nov 14, '08
Location:	AIT, Pathum Thani, Thailand

AIT-TU-NSTDA sports day

Start:	Oct 31, '08 12:30p
Location:	Dito lang sa AIT, Pathum Thani, Thailand

Ayun, sports day daw. Yun lang. As if kasali ako. ahahaha...

MidTerm Gaga

"Cramming is bad for your health."

Noong midterms week, lagi akong umaga natutulog, mga ganitong oras, hindi dahil nag-aral ako ng mabuti kundi dahil kailangan kong madaliin at tapusin ang pag-aaral para sa exam kinabukasan. Cramming - ang sakit ng karamihan sa mga UPian.

Si Arjay, ang pinakabonggang crammer na nakilala ko. Walang tatalo sa kanya sa pagka-aligaga sa tuwing nagka-cram. Pero hindi 'yun ang dahilan bakit nasabi kong pinakabongga si Arjay pagdating sa pagka-cram. Kasi, nagka-cram na nga siya, lumulusot pa rin. Flying colors ang mga grades, perfect ang mga presentation... mga ganun ba. Well, halos lahat ng UPian na kakilala ko ganyan, lumalabas ang tunay na anyo kapag nasa binggit na ng kung anuman. Parang hindi nasisiyahan kung walang challenge, kung walang adrelanine rush, parang ganun. And yes, ganun din ako. Hindi nga lang madalas makalusot. Ahehehe.

Before nag-midterm exam dito, kung anu-ano ang pinaggagawa ko -- may pagpapa-cute, may panonood ng Heroes, may pagbababad sa kainan, sa kung saan-saan kasi may hinahanap na kung sino... mga ganun bang walang kapararakang bagay, habang kinakabahan na malapit na ang exam.

Dumating ang exam week, ayy!!! Hayan na, naloka na si bakla. Inuumaga sa pag-aaral (na may kasamang kuwentuhan, kainan, etc. samahan mo pa ng conversation sa mga PSEUDO-CONFRONTATIONAL na tao). Natatakot ako na baka hindi ko mapasa 'yung exams ko. Pero, sa awa ni Lord, ayun nakapasa naman. Though disappointed ako sa tatlong exam (lalo na dun sa isa kasi naka-A si Barbie!!! Shit!) Ayun. Noong wednesday, lumabas na 'yung grades namin for the midterms and here's my grade:

Surprisingly, I got two As and three B+. Wala akong B, lalo na C. Ang galing-galing ni Lord! Nakakatawa pa 'yung isang A ko kasi second ako sa highest sa exam. Ahaha, natatawa ako kasi hindi ako nag-aral sa subject na 'yun. At hindi ako architect or civil engineer (Urban Housing kasi yung subject). Funny but I'm thankful for that.

Kailangan ko pang magpursige kasi hindi pa tapos ang laban, midterms pa lang yan, may finals pa at mukhang mas madugo ang finals. Tsk tsk tsk. (Buti na lang nahabol ko na yung Heroes, paisa-isa na lang ang nood ko ng episode.) So, para maiwasan ang kangaragan sa finals, at para maging maganda ang FINAL GRADE, tatantanan ko na ang cramming...

Oh well...

Ako

Parang walang silbi ang lahat -- walang kulay ang langit, hindi humuhuni ang mga ibon, hindi nakababasa ang ulan, at ang araw, nasusunog ka na'y hindi mo pa rin nararamdaman.

Nababato ka lang ba o nahihibang ka na?

I miss...

...doing nothing

...pinoy tv

...paksiw na bangus

...bodhi

...my bed

...bitchy and ding

...ukay-ukay

...good shoes

...my friends

...my mom

Curious ka ba...

...kung ano ang pinaggagagawa ng mga Pinoy sa AIT? Well, wala naman masyado.



FILA Welcome Party for New Students







Donna's Bday Bash




Puyatan sa SERD Computer Lab




Ching's Bday Bash

AITSU Welcome Show

Start:	Oct 25, '08
Location:	AIT, Khlong Luang, Pathumthani, Thailand

Patalbugan ng mga Nasyon at FoS sa AIT. In other words, magkakalat na naman ako!!! Oh my!!!

Fieldtrip ulit ED79.04

Start:

Oct 15, '08

Dr. Now's class. Sana hindi na babuyan... ahehehe

Kangaragan, Katangahan, and everything else

Kung gusto mong makalimot, wag kang mag-inom. Subukan mong mag-cram para sa apat na exam habang nagma-marathon ng Heroes Season 1 hanggang 2. Sabayan mo ng study sessions a.k.a. kainan-tsikahan sessions kasama ang mga friendly-friends mo. At makipagkilala kina Lee, Lewis, Todaro at kung kani-kanino pang mga utaw na walang magawa sa kanilang buhay at nag-postulate ng mga kuning-kuning na teorya sa migrasyon, habang kumakanta ng "when the sun shine we'll shine together" habang ginagaya ang pag-pronounce ng Bangladeshi mong prof sa letter "s" (it goes a little something like this... "when the jan jyn we'll jyn jogeder..." ahahaha). Isama mo pa si Tchebycheff na ewan ko ba kung anong pumasok sa utak at nag-formulate ng probabilty of data inside and outside the interval of interest. Or makipag-friends sa scientific calculator mo at alamin kung nasaan ang ln at e dahil sigurado, kakailangin mo 'yan sa exam. Alalahanin mo rin ang algebra, baka mag-transpose ka ng formula, kahit na alam nating lahat na ang math mo noong college ay Math 1 lang. Deadma na lang. Magpanggap na magaling ka sa math. Magpanggap na nag-aaral ka. Magpanggap na si Suresh ang lalaking para sa'yo at kasama ka sa cast ng Heroes. Ganun lang. Happy ka na nun, i'm sure. And just hope na hindi siya mag-a-appear sa harapan mo or tatawag ulit para lang magtanong kung may kinalaman ka sa mga kuning-kuning ng boring niyang buhay.

Dahil kapag bigla na naman siyang nag-appear or nagtanong ng mga not-so-perfect question, baka masampal mo na siya at sabihin sa kanya, in a very lucid english (term ni prof. Amin) na:

"Hay naku, tatanga-tanga ka talaga. Oo na, ako yun. Pero sasabihin ko ba sa'yo yun kung ang tanong mo sa akin ay kung may kinalaman ako sa mga kuning-kuning na 'yan? Siyempre kung ako ang salarin, malamang hindi ko aaminin sa'yo over the phone. Hello?!! Mamaya niyan naka-speaker phone ka at nakikinig ang buong chenebarbar community, tapos bigla mo akong babastedin at sasabihin mo sa akin na, "I'm so sorry. I don't like you." Shet, ayokong mabasted ng miyembro ng society mo, lalo na kung over the phone. At kahit hindi sa telepono, ayoko pa rin 'no. Ano na lang magiging reputasyon ko dito, ang Pinay na binasted ng isang manhid at mukhang tuod na chenebarbar? Ang pangit nun ha. Hindi magandang description para sa presidente ng Filipino Student Community dito. Baka mapaaway pa ako niyan, paano na lang ang pag-maintain ng "diplomatic relations between countries". Hay naku 'no. Hindi ko feel! Pero alam mo, kung ang tanong ay "Is it you?", ay naku, malamang sumagot ako ng "Oo." e di tapos na sana problema mo, kung pinoproblema mo man. Pero paano mo 'yun maiintindihan e Filipino 'yung "oo"? Hay naku, bahala ka. Nandiyan na ang lahat ng clues, tatanga-tanga ka pa rin. Nandun na nga name ko, hindi mo pa rin ma-gets. Bahala ka na nga lang, tutal ang sabi mo naman e matanda ka na para sa mga ganyang laro e di wag na lang, as if naman naglalaro ako. At pwede ba, magka-age lang tayo, ibig sabihin matanda na rin ako? Maligo ka kaya?"

Pero paano mo ita-translate 'yun? Ang haba nun 'ne! And besides, hindi mo kailangang mag-explain. At kung mag-explain ka man, does it matter? Hindi ka pa rin naman niya gusto, at panggulo lang siya sa concentration mo sa studies (as if nag-aaral ka...) So, tantanan na lang ang mga kuning-kuning na ganyan dahil sabi nga nila, "WALANG FUTURE SA PADER!" E daig pa niya ang pader sa kamanhidan, lalo nang walang future! Ano ba 'yan!

So, mas mabuti na lang kung kalimutan siya. And I'm sure madali mo lang magagawa 'yun dahil praktisado ka naman sa ganyan. Normal nang tugtugin ang mga linyang "He doesn't like me!" Hindi na bumibenta sa takilya ang ganyang drama. Mag-comedy ka na lang, or action! Or kung gusto mo, magpapayat ka na lang para ilo-launch kita na sexy star... sa Patpong!!! Ahahaha! Ay, masisira naman ang reputasyon ng Patpong sa'yo, wag na lang. Action star ka na lang, mas bagay!

Or better yet, magsunog ka na lang ng kilay sa pag-aaral, or pwede ring i-omit na lang ang "sa pag-aaral". Magsunog ka na lang ng kilay kapag wala kang ginagawa. Tingnan natin kung pwede kang sumali sa cast ng Heroes, baka nagre-regenerate ang kilay mo!

Bongga diba? :D

Tanned

Kainis. Noong dating ko dito, medyo maputi pa ako. Dalawang buwan pa lang ang nakalilipas, para na akong nagbabad sa beach, to think na hindi pa ako nagpupunta sa beach. Hay naku, paano na lang kung magbeach pa ako, e di nognog na labas ko. Hay. Tapos wala akong tan line, hmp.

Ang init naman kasi dito, tapos ang layo pa ng dorm ko. Hmmm... pagbalik ko ng Pinas, nogrita na ulit ako. Shet. Hmp.

GokuXiau

Ahahaha... Gokusen!!! Ahahahaha

MyHeritage: Family tree - Genealogy - Celebrity

Roses have Thorns

"...when you're sure you've had enough of this life, well hang on..." --everybody hurts, REM

Remember the reason why you're here, and don't lose focus.

Conquer the world. Show the world what you are capable of. Make them tremble. All the pain these people caused you will become your fuel, your driving force to continue fighting. And that same fuel will be the one to put them to their destruction.

You're not Xiaui for nothing.

_________
* No one can hurt me if I don't allow it. I will not cry for any man again.

May Ganoong Moment Pala

I can't believe this. Namayat din naman pala ako kahit minsan e. Kung hindi ko pa nakita 'yung pinost ni Dux sa multiply niya (AMiCUS Alumni Homecoming 2003), hindi ko marerealize na namayat din naman pala ako... tingnan n'yo 'to:

Di ba naman? Hindi ako makapaniwala na naging ganyan ako kapayat! Pwede naman pala ma-achieve 'yung ganyan e... Ahahaha... try ko nga ulit. :D

(At siyempre, kasama talaga si erwin sa picture... ahahaha!!! Wala lang...)

 

Waiting in Vain

"Call me stupid or whatever, I don't care. Like kita, bakit ba?"

Isang tanghaling tapat, nagising ako sa maingay na usapang nagaganap sa tapat ng dorm ko. Pagsilip ko, shet, ikaw ang aking nakita. At siyempre, mukha akong tangang nagtago sa mga kurtinang nagkukubli sa katauhan kong may gusto sa'yo, sinisilip ka hanggang sa mawala ka na at dumeresto sa kung saan mang hindi ko alam.

Magmula noon, inaabangan na ulit kita sa bintana ko, nagbabaka-sakali na makita ka ulit sa tapat ng dorm ko, at mag-ilusyong ako ang inaabangan mo. Pero, hindi na yata mauulit ang ganung pagkakataon. Nakakainis.

Beyond Words

One evening, after all our classes ended, On, Nino, Men, Oom, Retno and I went to Thammasat for a decent meal (which AIT doesn't have.) Nino and Retno were fasting for one whole day because of Ramadan so they were really craving for a decent meal.

The Thai girls (On, Men, and Oom) treat us to this place in Thammasat, somewhat resembling UP Shopping Center. Since I am a vegetarian, they ordered mostly vegetarian dishes. And this was one of the meals that night:

To us Pinoys, this is "Kangkong". To my surprise, this is "Kangkung" in Indonesia, Nino and Retno told me. And then, here in Thailand, it is called "Pak Bung" (Pak meaning vegetable, and they were kidding me, "Pak you!")

We were amazed with the semblance of the words from three different countries and culture. Actually, I learned that Bahasa Indonesia and Filipino are so alike that sometimes I can understand my Indonesian classmates when they're talking in their native tongue. Of course, they have to pay 5Baht per word everytime we hear them speak Bahasa Indonesia. Ahehe...of course if I speak Filipino, I have to pay 5baht also.

Now, what's kangkong in English?

Tenten and Sewen

Boyfriend namin ni Ching: Sewen kay Ching at Tenten sa akin. Ahehehe. Ngayon, may maghahatid at susundo na sa amin. Ahaha. :D Makakapunta na rin kami sa Thammasat! Weee!!!